KEDİ GÖZ SENDROMU – Nadir Hastalıklar

Genel Bilgi

Kedi göz sendromu, vücudun birçok bölümünü etkileyen, doğumda belirgin olabilen nadir bir kromozom anomalisidir. Durumun belirti ve semptomları çok değişkendir ancak göz, kulak, anal bölge, kalp ve / veya böbreğin anormalliklerini içerebilir. Kedi göz sendromundan etkilenen insanlarda, her bir hücrede, kromozom 22’de genetik materyalden oluşan en az bir küçük ekstra kromozom bulunur. Bu ekstra genetik materyal, durumun karakteristik belirti ve semptomlarına yol açar. Çoğu kedi göz sendromu vakası, ailede hastalık öyküsü olmayan insanlarda düzensiz bir şekilde görülür. Tedavi semptomatiktir.

“Kedi göz sendromu” adı, etkilenen kişilerin yarısından biraz fazlasında bulunan belirgin bir göz (oküler) anormallikten türetilmiştir. Bir coloboma olarak bilinen bu kusur, genellikle göz bebeğinin altındaki irisde yarık ya da boşluk olarak görünür ve bu nedenle, uzayan göz bebeği, bir kedinin gözünün görünümünü andırır. Bununla birlikte, birçok organ ve sistemi içeren CES ile ilişkili birçok başka özellik vardır. Bu semptomlar, embriyo ve fetal aşamalarda anormal gelişimden kaynaklanır. İlişkili semptomlar, aynı ailenin üyeleri de dâhil olmak üzere bir kişiden diğerine, mevcudiyetinde ve ciddiyetinde büyük farklılıklar gösterir. Bazı insanlar az ya da hafif belirtilere sahip olabilirken, diğerleri birden fazla ciddi malformasyona sahip olabilir.

Genetik Değişiklikler/Etken Faktörler

Normal bir kromozomal yapıya sahip kişilerde, her ikisi de 22p olarak bilinen kısa bir kolu ve 22q olarak bilinen uzun bir kolu olan iki 22. kromozomu vardır. Bununla birlikte, CES’li bireylerde, 22. Kromozomun kısa kolu ve uzun kolun küçük bir bölgesi (yani, 22pter-22q11), vücut hücrelerinde iki kez değil, dört kez (kısmi tetrasomi) bulunur. CES’li az sayıda insanda, 22q11 bölgesi 3 kopya halinde (kısmi trizomi) bulunmaktadır. Kedi göz sendromu, tersine kopyalanan (inverted) 22. Kromozomun anormalliğinden kaynaklanmaktadır.

**CES, kromozom 22’nin kısa kolunun (p) ve uzun kolunun (q) küçük bir kısmının, genellikle iki kopya yerine dört kopya halinde (kısmi tetrasomi) bulunduğu, ekstra bir kromozom fragmanının varlığına bağlı nadir bir hastalıktır. Vücut hücrelerinde kopyalanır. CES tanısı, kromozom 22’den türetilmiş ekstra kromozomal materyalin varlığına dayanır. Kromozomlar, tüm vücut hücrelerinin çekirdeğinde bulunur. Her bireyin genetik özelliklerini taşırlar. İnsan kromozomlarının çiftleri 1 ila 22 arasında numaralandırılmıştır, ayrıca kadınlar için iki X kromozomu ve erkekler için eşit olmayan bir X ve Y kromozomu çifti vardır. Her kromozomun “p” olarak adlandırılan kısa bir kolu, “q” harfi ile tanımlanan uzun bir kolu ve iki kolun birleştiği daraltılmış bir bölgesi vardır (merkezden). Kromozomlar ayrıca merkezden dışarıya doğru numaralandırılmış bantlara bölünür. Örneğin, 22. kromozomun kısa kolu 22p11.1 ila 22p13 bantlarını; Kısa kolun ucu 22pter olarak bilinir. Uzun kol 22q11.1 ila 22q13 bantlarını içerir. Bu nedenle, normal bir kromozomal yapıya sahip bireylerin her ikisi de kısa bir koldan (22p), uzun bir koldan (22q) ve bir merkezden oluşan iki 22. kromozomu vardır. Bununla birlikte, hemen hemen tüm CES’li bireyler olağandışı bir ekstra kromozoma (süpernumerary bisatellited marker kromozom) sahiptir. Bu marker kromozomu, her ikisi de bir tek ekstra kromozom oluşturmak üzere bir araya kaynaşmış, her biri kısa koldan, merkezden ve uzun koldan bir parçadan (22q11) oluşan iki kromozom segmentinden türetilmiştir. Bu nedenle, bu kromozomal bölge (22pter-22q11) vücut hücrelerinde dört kez bulunur: iki normal kromozomun (22) bir parçası olarak iki kez ve marker kromozomunda iki kez birlikte olarak. Ek olarak, bazı insanlarda, bu ekstra kromozom, vücudun hücrelerinin (mosaisizm) sadece belirli bir yüzdesinde mevcut olabilir. İncelenen kan hücrelerinde görülen mosaisizm, daha hafif semptomları öngörmek zorunda değildir. Mozaik CES formunda bir bebeğin spesifik semptomlarını veya şiddetini önceden tahmin etmenin bir yolu yoktur. Nadir durumlarda, kromozomal segment 22 q11’in bir kısmı üç kez görünebilir: bir kez normal bir kromozomda (22) ve bir iç kopyalamalı bir kromozom 22’de iki kez.

22q11 bölgesinin bir kısmı, CES ile ilişkili özelliklerin hepsinin veya çoğunun ifadesi için kritik olarak kabul edilir. Bu bölge CES kritik bölgesi olarak adlandırılır ve yaklaşık 12 gen içerir. CES ile ilgili özelliklerden sorumlu gen(ler)i izole etmek ve karakterize etmek için araştırmalar devam etmektedir. CES’in kesin nedeni anlaşılmamıştır.

Çoğu durumda, kromozomal anormallik, bir ebeveynin üreme hücrelerinin bölünmesindeki bir hataya bağlı olarak “de novo” ya da rasgele ortaya çıkmış gibi görünmektedir (mayotik hata); Bu gibi durumlarda, ebeveyn normal kromozomlara sahiptir. İşaretleyici kromozomun oluşumu, kromozomal yeniden düzenlemeye yatkın olan bölgedeki spesifik dizilerin bir sonucu olabilir. Ebeveynlerin hamilelik sırasında gerçekleştirdikleri özel eylemlerden dolayı değildir. İnsanların küçük bir yüzdesinde bir ebeveyn (özellikle daha hafif belirtileri olan) CES kromozomunu yavrularına geçirir. Bu örneklerin bazılarında, ebeveyn bazı vücut hücrelerinde marker kromozomuna sahipken, diğer vücut hücreleri etkilenmez (mosaisizm). Bu kromozomal anormallik için mozaikliğin bazı ailelerde birkaç kuşaktan geçebileceği durumlar bildirilmiştir; Bununla birlikte, yukarıda belirtildiği gibi, ilişkili özelliklerin ifadesi değişken olabilir. Sonuç olarak, önceki nesil tanınmaz ve teşhis edilmezken, çoklu veya ciddi özelliklere sahip olanlar tanımlanabilir. Her durumda, çocuğu olan CES’li bireylerin, ekstra marker kromozomunu yavrularının bir kısmına geçirme riskini önemli ölçüde taşıdıklarını not etmek önemlidir. Sendromun ifadesinden ve iletilmesinden potansiyel olarak sorumlu olan karmaşık kromozomal ve genetik mekanizmalar hakkında daha fazla bilgi edinmek için daha fazla araştırma gereklidir.

Belirti ve Semptomlar

Kedi göz sendromunun belirti ve semptomları değişkenlik gösterebilir, ancak şunları içerebilir:

İris coloboma
Anal atrezi (anüs açıklığı eksik)
Cilt etiketleri veya kulakların önündeki çukurlar
Alışılmadık şekilli kulaklar
İletken işitme kaybı
Hipertelorizm (geniş aralıklı gözler)
Aşağıya doğru eğimli palpebral fissürler (gözlerin dış köşeleri aşağıya bakar)
şaşılık
Yarık dudak ve / veya damak
Konjenital kalp defektleri
İdrar yolu problemleri
İskelet anomalileri
Gelişimsel gecikme
Hafif ve orta derecede zihinsel engelli
Son güncelleme: 11.04.2015

Genetik Görülme Sıklığı

Genel popülasyondaki yaklaşık 50.000 kişiden 1 ila 150.000 kişiden birinin kedi gözü sendromu olduğu düşünülmektedir.

Kalıtım Paterni

Birçok kedi göz sendromu vakası kalıtımsal değildir. Bu durum genellikle yumurta veya spermin oluşumu sırasında rastgele bir olay olarak düzensiz olarak meydana gelir. Bu durumda, bir kişinin durumun aile öyküsü olmaz, ancak çocuklara geçer. Nadiren kedi göz sendromu ebeveynden çocuğa geçer. Bu vakaların bazıları ebeveynlerden birinde dengeli bir yer değiştirmenin sonucudur. Dengeli bir translokasyonun taşıyıcıları genel olarak olağandışı semptomlara veya sağlık problemlerine sahip değildir; Bununla birlikte, kromozom anomalisi olan çocuk sahibi olma riskleri artmaktadır. Diğer durumlarda, ebeveyn bazı hücrelerde veya tüm hücrelerinde kromozomdan (22) genetik materyalden yapılmış küçük bir ekstra (kopya) kromozom içerebilir. Belirtiler ve şiddet şiddeti aile üyeleri arasında değişebileceği için ebeveynin herhangi bir belirgin semptomu olmayabilir veya sadece hafifçe etkilenebilir (*). Bazı diğer kaynaklarda ise otozomal dominant olarak kalıtıldığı söylenebilir(**).

Teşhis Yöntemleri ve Tedaviler

Teşhis:

CES tanısı, 22q11 kromozomundan türetilen ekstra kromozomal materyalin varlığına dayanır.

Karakteristik belirti ve semptomların varlığına bağlı olarak kedi göz sendromu tanısı genellikle şüphelidir. Genetik testler daha sonra tanıyı doğrulamak için kullanılabilir. Bu testler:

Karyotip: Karyotip, bir kişinin kromozomlarının görüntüsünü üreten bir laboratuar testidir.

FISH – Bir kromozomdaki belirli bir DNA dizisini tespit etmek ve bulmak için kullanılan bir laboratuvar tekniği. FISH sırasında, bir kromozom, kendisine bağlı bir flüoresan moleküle sahip olan bir prob adı verilen küçük bir DNA dizisine maruz bırakılır. Prob dizisi, kromozomdaki karşılık gelen diziye bağlanır.

Ultrason, amniyosentez ve / veya koryon villus örneklemesi (CVS) gibi özel testlere dayanarak doğumdan önce bir CES tanısından şüphelenilebilir. Fetal ultrasonografi sırasında, yansıyan ses dalgaları gelişmekte olan fetüsün görüntüsünü oluşturarak potansiyel olarak CES önerebilecek bir kalp kusuru gibi bazı kusurları ortaya çıkarır. Amniyosentez sırasında, fetal hücreler içeren bir amniyotik sıvı numunesi çıkarılır ve analiz edilirken, CVS, plasentadan bir bölümünden doku numunelerinin çıkarılmasını içerir. Bu tür hücreler üzerinde yapılan kromozomal çalışmalar, CES kromozomunu ortaya çıkarabilir. CES, doğumdan sonra kloboma, küçülen göz kapağı kıvrımları (palpebral fissürler), preauriküler etiketler ve / veya çukurlar, dış kulak kanalının yokluğu ile kusurlu kulaklar ,anal atrezi, kalp defektleri ve böbrek malformasyonları gibi karakteristik fiziksel bulguların bir alt kümesini tespit ederek ayrıntılı bir klinik değerlendirme ile tanınabilir. Şüpheli bir teşhis daha sonra CES kromozomunu veya 22q11 bölgesindeki bir çoğaltmayı tanımlamak için standart kromozomal çalışmalar ile doğrulanır. Bir kromozomal tanı konduktan sonra, CES’in diğer özelliklerinin olup olmadığını belirlemek için çeşitli özel testler yapılabilir. Özellikle, mevcut olabilecek kalp anormalliklerini tespit etmek için kapsamlı bir kardiyak değerlendirme önerilebilir. Bu değerlendirme, kapsamlı bir klinik muayene, kalp ve akciğer seslerinin bir stetoskop, x-ışını çalışmaları, elektrokardiyografi (EKG), ekokardiyografi, kardiyak kateterizasyon ve / veya diğer kardiyak çalışmalarla değerlendirilmesini içerebilir. Kalp kasının elektriksel aktivitelerini kaydeden bir EKG, anormal elektriksel kalıpları ortaya çıkarabilir. Bir ekokardiyogram sırasında, ses dalgaları kalbe doğru yönlendirilerek doktorların kalp fonksiyonlarını ve hareketlerini incelemelerini sağlar. Kalp kateterizasyonu yapıldığında, büyük bir ven içine küçük bir içi boş tüp (kateter) yerleştirilir ve kalbe giden kan damarlarından geçirilir. Bu prosedür, kalbin pompalanma yeteneğinin değerlendirilmesi, kalp içindeki kan basıncının ölçülmesi ve oksijen içeriğini ölçmek için kanın alınması gibi çeşitli amaçlar için kullanılabilir.

Ek testlerde göz muayenesi ve dikkatlice işitme izlenmesi bulunmalıdır. Potansiyel görme bozukluğu ve / veya işitme kaybının erken tanınması, acil müdahale ve uygun, erken düzeltme veya destekleyici tedavinin sağlanmasında önemli bir rol oynayabilir.

Özel görüntüleme teknikleri ve / veya diğer testler, CES ile birlikte ortaya çıkabilecek diğer fiziksel anormallikleri yanı sıra olası gastrointestinal, genitoüriner, böbrek, iskelet veya safra defektlerini saptamak ve / veya karakterize etmek için de kullanılabilir. Bilişsel fonksiyonun araştırılması da uygun olabilir.

Tedavi:

CES’in tedavisi, çocuk doktorları, cerrahlar, kalp uzmanları (kardiyologlar), sindirim sistemi uzmanları, göz uzmanları; işitme problemlerini tespit eden, değerlendiren ve yöneten sağlık çalışanları; iskelet, kaslar, eklemler ve ilgili dokuların bozukluklarını teşhis ve tedavi eden doktorlar (ortopedistler); ve / veya diğer sağlık profesyonelleri tarafından multidispliner olarak yapılır.

Hastalık yönetimi, her bir bireyde belirgin olan spesifik semptomlara yöneliktir. Doğuştan kalp yetmezliği olanlar için belirli ilaçlarla tedavi, cerrahi müdahale ve / veya başka önlemler alınması gerekebilir. Ek olarak, anal atrezi için cerrahi düzeltme gereklidir. Bazı durumlarda, önerilen tedavi ayrıca bazı oküler defektlerin cerrahi onarımı, düzeltilmesi veya yönetimi, iskelet anomalileri, genital kusurlar, fıtıklar, Hirschsprung hastalığı, biliyer atrezi ve / veya bozuklukla ilişkili diğer malformasyonları içerebilir. Gerçekleştirilen spesifik cerrahi prosedürler, anatomik anormalliklerin boyutuna, doğasına, ciddiyetine, hasta yaşı ve diğer faktörler bağlı olabilir. Belli iskelet anormallikleri olan kişiler için tedavi, potansiyel olarak cerrahi önlemler dahil olmak üzere fizik tedavi ve çeşitli ortopedik teknikleri içerebilir. Ek olarak, büyüme hormonu eksikliği ile birlikte ciddi boy kısalığı olan bireyler büyüme hormonu tedavisi için aday olabilirler.CES’li çocukların potansiyellerine ulaşmalarını sağlamak için erken müdahale önemlidir. Yararlı olabilecek özel hizmetler arasında özel iyileştirici eğitim, özel sosyal destek ve / veya diğer tıbbi, sosyal ve / veya mesleki hizmetler yer almaktadır.

Genetik danışmanlık, etkilenen bireyler ve aileleri için de faydalı olacaktır. Etkilenen bireylerin ebeveynlerine, CES kromozomunu taşıdıklarını veya bu hastalıkla ilişkili olabilecek herhangi bir özellik gösterdiklerinde mozaikizm gösterip göstermediklerini tespit etmeleri için kromozomal çalışmalar önerilebilir. Genetik danışma, çocuk sahibi olmak isteyen CES’lerde yetişkinlere de yarar sağlayabilir.

İlgili Bozukluklar

Altta yatan kusur farklı olsa da, aşağıdaki hastalıkların belirtileri CES’dekine benzer görünebilir. Karşılaştırmalar ayırıcı tanı için yararlı olabilir:

CHARGE sendromu, vücudun çeşitli organ sistemlerini etkileyebilecek nadir bir malformasyon modelidir. Gözde Coloboma, Kalp kusurları, Choanae Atresia (burun ve boğaz arasındaki geçişin kemik veya membranöz tıkanması anlamına gelir), Genital anomaliler ve kulak anomalileri ve / veya sağırlık. Bu karakteristik özelliklerin dört veya daha fazlası, CHARGE sendromunun tanısı için mevcut olmalıdır. Etkilenen bazı bireyler, küçük baş, yarık damak, üst dudakta anormal bir oluk (yarık dudak), yutma güçlüğü, yüz sinirlerinin felci (yüz felci), soluk borusu ve boğazdan yiyecek taşıyan tüp arasında mideye anormal bir bağlantı (trakeoözofageal fistül), böbrek malformasyonlarına ve / veya diğer özelliklere sahip olabilir. CHARGE sendromu vakaları, rastgele (sporadik olarak) veya ailesel olabilir. Birçok hasta, CHD7 geninde mutasyon geçirir
VACTERL ilişkisi nadir görülen bir malformasyon modelidir. VACTERL, Vertebral anomalilerin kısaltmasıdır. Fistülü olan veya olmayan anal atrezi; Kardiyak defektler, özellikle de ventriküler septal defekt; Tracheo, Özofagus fistülü; Böbrek anormallikleri; ve ön kolun baş tarafındaki kemiğin anormal gelişimi (Radyal displazi) dahil olmak üzere ekstremite anomalileri. VACTERL ilişkisinin genellikle bilinmeyen nedenlerle (sporadik) rastgele gerçekleştiği görülmektedir.

Hastalıkla İlişkili Genler

Sitogenetik olarak yeri: 22q11

Genomik koordinatlar (GRCh38): 22: 15,000,000-25,500,000

Hastalığın Diğer İsimleri