KONJENİTAL ALFA 2-ANTİPLAZMİN EKSİKLİĞİ

Genel Bilgi

Konjenital alfa2 antiplazmin eksikliği, küçük travma ve spontan kanama epizodlarını takiben uzun süreli kanama ve ekimozların neden olduğu konjenital alfa2 antiplazmin eksikliğinin neden olduğu nadir bir hemorajik bozukluktur (genellikle uzun kemiklerin diyafizi gibi alışılmadık yerlerde). Konjenital alfa2 antiplazmin eksikliği otozomal resesif bir şekilde kalıtsaldır.

Konjenital alfa2 antiplazmin eksikliği, ilk olarak 1969 yılında Japonya’nın güneybatısındaki Okinawa adasında yaşayan bir çocukta Masateru Kohakura tarafından tanımlanmıştır. Çocuğun kesiklerden uzun süreli kanama, subkutan kanamalar ve travmatik eklem kanaması gibi hemorajik diyatezi vardı. Daha sonra, tüm soyağacı, ortak atalardan gelen aile üyeleri arasında ve hepsi adada yaşayan 3 akraba evliliği ile tanımlandı. alfa 2-antiplazmin, insan dolaşımda plazmin doğal inhibitörüdür ve fibrinoliz düzenlenmesinde önemli bir rol oynar. Plazmin-antiplazmin sistemi, fibrin polimerlerinin çözünür fragmanlara çözülmesini düzenler.

Genetik Değişiklik/Etken Faktörler

Alfa 2-antiplazmin eksikliği konjenital veya edinsel olabilir. Konjenital alfa 2-antiplazmin eksikliği olan hastalar, plazmin inaktivasyonu ve hemostatik fibrin tıkacının erken lizizine bağlı olarak ciddi bir hemorajik bozukluk ile başvurabilir. Travma veya ameliyattan sonra bazen kanama gecikebilir.

Edinilmiş alfa 2-antiplazmin eksikliği karaciğer hastalığı (sentez azalması), yaygın damar içi pıhtılaşma (artan tüketim), nefrotik sendrom (idrar kaybı), amiloidoz veya trombolitik tedavi sırasında görülebilir.

Alfa-2-plazmin inhibitörü eksikliğine PLI (SERPINF2; 613168 ) genindeki mutasyonun neden olduğu vakalarda tespit edilmiştir.

Belirti ve Semptomlar

Homozigot alfa 2-antiplazmin eksikliği olan hastalar göbek kordonundan kanama ile çocuklukta erken ortaya çıkabilir ve ömür boyu kanama eğilimi gösterir.

Kanama belirtileri konjenital hemofili olan bir hastaya benzer ve aşağıdakileri içerebilir:

Minör travma sonrası gecikmiş kanama başlangıcı
Mukozal kanama dahil olmak üzere kesik ve yaralardan uzun süreli kanama
Kas kanaması dahil artan morarma ve hematomlar
Travma sonrası spontan eklem kanaması yerine eklemlere kanama
Ameliyat sonrası aşırı kanama (daha hafif vakalarda ipucu olabilir)
Aşırı morarma
Steroid olmayan antienflamatuar ilaçların (NSAID’ler) kullanımından sonra artan kanama
Bademcik ameliyatı, adenoidektomi ve diş çekimi sonrası uzun süreli kanama bildirilmiştir.

Etkilenen bireylerde spontan hemotoraks, hematüri, burun kanaması ve kas hematomları da tanımlanmıştır. Uzun kemiklerin diyafizinde olağandışı intramedüller kanaması olan birçok hasta, kendiliğinden veya travma ile ortaya çıkmıştır.

Heterozigot alfa 2-antiplazmin eksikliği daha hafif kanama epizodları ile ilişkili olabilir ve çoğu hasta asemptomatik olabilir. Diş veya cerrahi prosedürlerden sonra uzun süreli kanama meydana gelebilir. Alfa 2-antiplazmin seviyelerinin düşmesinin bir sonucu olarak, ilerleyen yaşla birlikte kanama belirtileri ortaya çıkabilir.

Genetik Görülme Sıklığı

Alfa 2-antiplazmin eksikliği dünya çapında tarif edilen sadece bir avuç vaka ile çok nadir görülen bir hastalıktır. Sonuç olarak, bu bozukluğun yaygınlığı ve etnik tercihleri bilinmemektedir. Yüksek verimli genomik testlerin daha yaygın kullanımı ile, bu durumun sıklığı hakkında daha fazla bilgi elde edilebilir.

Kalıtım Paterni/Deseni

Alfa 2-antiplazmin konjenital eksikliği, otozomal resesif bir kalıtım paternini takip eder. Homozigot eksikliği olan hastaların ailelerinde akraba evliliği öyküsü vardır.

Birkaç alellik varyant tanımlanmıştır.

Teşhis Yöntemleri ve Tedavileri

Teşhis

Alfa 2-antiplazmin eksikliği için spesifik bir tahlil, bir hastanın olağan tarama tahlilleri ile tanımlanamayan bir kanama diyatezi olduğunda yapılır. Hem alfa 2-antiplazmin antijeni hem de aktivite seviyeleri ölçülebilir.

İki tür alfa 2-antiplazmin eksikliği vardır:

Tip 1 – Azalan antijen ve aktivite seviyeleri
Tip 2 – Normal antijen seviyesi ile düşük aktivite seviyesi

Homozigot hastalar genellikle saptanamayan seviyelere sahipken heterozigot hastalar normal seviyelerin% 40 -% 60’ına sahiptir. Normal plazma konsantrasyonu 0.7 mg / L’dir.

Tedavi

Alfa 2-antiplazmin ile ilişkili kanama genellikle aminokaproik asit veya traneksamik asit gibi antifibrinolitik ajanlarla etkili bir şekilde tedavi edilir. Bu ajanlar herhangi bir cerrahi veya diş prosedüründen önce kanamaya yanıt olarak veya profilaksi olarak kullanılabilir. Antifibrinolitik ajanlar esas olarak plazminojenin fibrine bağlanmasını önleyerek, endojen fibrinolizi inhibe ederek ve hemostatik tıkacı stabilize ederek etki gösterir. Oral veya intravenöz olarak verilebilirler ve genellikle iyi tolere edilirler.

Hastalığın Diğer İsimleri

Dengesiz Fibrinoliz
Antiplazmin eksikliği, konjenital
Alfa-2-plazmin inhibitörü eksikliği

Kaynak