İKTİYOZ VULGARİS

Genel Bilgi

İktiyoz vulgaris, kuru, pullu cilde yol açan akraba yoluyla geçen yaygın bir cilt bozukluğudur. Genellikle erken çocukluk döneminde başlar. Tedavi, cildin normal şekilde dökülmesine yardımcı olan laktik asit, salisilik asit ve üre de dahil kimyasallar içeren dayanıklı nemlendiricileri kapsar. İktiyoz vulgaris bir rahatsızlık olabilir, ancak genel sağlığı nadiren etkiler. Genellikle yetişkinlik döneminde bu durum kaybolur, ancak daha sonraki yıllarda geri dönebilir. Bu duruma otozomal dominant bir paterni de kalıtsaldır.

İktiyoz vulgarisinde, cilt hücreleri normal bir oranda üretilir, ancak cildin en dış tabakasının (stratum corneum) yüzeyinde normal şekilde dökülmezler ve olması gerektiği kadar hızlı dökülmezler. Sonuç bir pul birikimidir. İnce pullar genellikle sırtta ve dirsek veya diz (ekstansör kaslar) gibi eklemlerin yakınındaki kaslar üzerinde gelişir. İktiyoz genellikle alt bacaklarda en yaygın ve şiddetlidir.
Wells ve Kerr (1965), baskın iktiyoz vulgaris’in klinik olarak X’e bağlı çeşitlilikten ayırt edilebilir olduğunu öne sürmüşlerdir. Baskın formda, ilk cilt tutulumu genellikle yaşamın ilk 3 ayından sonra görülür ve vücut yüzeyinden daha az etkilenir. Lezyonlar aksilla veya antekubital ve popliteal fossada nadiren görülür, ancak avuç içi ve tabanlar sıklıkla artan işaretler gösterir. Ayrıca bazı histolojik farklılıklar var. Baskın iktiyozisli hastaların önemli bir bölümünde astım, egzama veya saman nezlesi vardır.

X’e bağlı iktiyoz, steroid sülfataz (STS) enzimindeki bir mutasyondan kaynaklanan genetik bir hastalıktır. STS, sağlıklı bir stratum korneum gelişimi için gerekli olan kolesterol sülfatın (CSO4) metabolizmasında rol oynar. Klinik olarak, hastalar cilt bariyer disfonksiyonu ile birlikte hiperkeratoz geliştirir. X’e bağlı iktiyozisli hastaların yaklaşık% 90’ında STS geninin tamamı veya bir kısmı silinmiştir. STS mutasyonunun yeri veya türü ne olursa olsun, genotipik-fenotipik korelasyon kanıtı gösterilmemiştir. X’e bağlı iktiyoz, ikinci en sık görülen iktiyoz türüdür ve en sık görülen insan enzim eksikliği bozukluklarından biridir.
İktiyoz vulgaris (Şekil 2.34) ve X’e bağlı iktiyoz (Şekil 2.35) olan çocuklar, 3 aylık veya sonrasına kadar pullanma geliştiremezler. Genellikle hafif iktiyoz vulgaris pulları, esneklikleri koruma ve yaşla birlikte gelişme eğilimindedir. Kirli kahverengi X-bağlı iktiyoz pulları da esneklikleri korur, ancak tipik olarak vücut yüzeyinin çoğunu içerir. Deri lezyonları genellikle epidermal bariyer fonksiyonunu bozmaz.

Şekil 2.34. Ichthyosis vulgaris. (a) Hafif pigmentli bir çocuğun alt ekstremitelerinde tipik balık pulu görünümü. (b) Koyu pigmentli bir çocuğun görünüşü. Her iki çocuğun da benzer bulguları olan en az bir ebeveyni vardı (c) Bilateral alt bacaklarda kseroz ve iktiyoz pulu.

(Reprinted with permission from Bernard A. Cohen© DermAtlas, Johns Hopkins University; 2000–2012.) Copyright © 2012

Şekil 2.35. X’e bağlı iktiyoz: Bu bebeğin gövdesinde ‘kirli’ tan pulları belirgindir.
Genetik Değişiklikler/Etken Faktörler

İktiyoz vulgaris genetik mutasyondan kaynaklanır. Mutasyona uğramış gen cildin normal yaşam döngüsünde bir anormalliğe neden olur. Çoğu insanda, cildin büyümesi, ölmesi ve dökülmesi fark edilmezken, iktiyozlu insanlar, yeni cilt hücrelerini döktüğünden daha hızlı bir oranda yeniden üretirler veya normal bir oranda çoğaltırlar, ancak dökülme oranı çok yavaştır. Her iki durumda da kuru pullu bir cilt oluşur. İktiyoz vulgaris’teki mutasyona uğramış gen, 1q21 kromozomunda bulunur ve filaggrin adı verilen bir proteinle ilgilidir.

İhtiyoz vulgaris, otozomal dominant kalıtım yoluyla geçen kalıtsal bir hastalıktır. İktiyoz vulgarise neden olan spesifik genetik bozukluk henüz tanımlanmamıştır. Klasik genetik hastalıklar da dahil olmak üzere insan özellikleri, biri bu hasta için diğeri de anneden alınan bu gen için iki genin etkileşiminin ürünüdür. Baskın hastalıklarda, hastalık geninin (anneden veya babadan alınan) tek bir kopyası diğer normal gene baskın olacak ve hastalığın ortaya çıkmasıyla sonuçlanacaktır. İktiyoz vulgaris durumunda, hastalık için gen normal cilt için geni geçersiz kılar ve birey hastalığı gösterir. Hastalığın etkilenen bir ebeveynden yavrulara geçme riski, her cinsiyet için, çocuğun cinsiyeti ne olursa olsun, yüzde 50’dir.

Belirti ve Semptomlar

İhtiyoz vulgaris, genellikle doğumda bulunmamasına rağmen, yaşamın ilk yılında başlayan kalıtımsal bir cilt hastalığıdır. Farklı hastalarda semptomların şiddeti, hafif ila sert arasında değişir. Pullar genellikle ince ve beyazdır. Vücudun sadece bir kısmını kapsar, ancak pullanma en sık ve en şiddetli alt bacaklardadır. Gövde üzerindeki pullanma daha az şiddetlidir ve yüz genellikle etkilenmez. Yüz etkilenirse, pullanma genellikle yanaklar ve alın ile sınırlıdır. Boynun kenarları ve eğilme bölgeleri genellikle korunur. Çoğu zaman, ellerin avuç içi ve ayak tabanlarının üzerindeki deri kalınlaşır ve abartılı çizgiler olabilir.

Bir cilt alerjisi veya egzema (atopik dermatit), bu rahatsızlığı olan hastaların yaklaşık yarısında semptomlara eşlik edebilir. Bu bozukluk yaşla birlikte iyileşme eğilimindedir. Semptonlar sıcak nemli iklimlerde veya yaz aylarında da iyileşebilir.

Başlıca özelliği kuru, pürüzlü, pullu bir cilt. Bacakların üzerindeki cilt en sık etkilenir, ancak kollar, eller ve vücudun ortası gibi diğer alanlar da etkilenebilir. Bu rahatsızlığı olan kişilerde elin avuç içinde çok ince çizgiler olabilir.

Bu tablo, bu hastalığı olan kişilerin sahip olabileceği belirtileri listeler. Çoğu hastalık için semptomlar kişiden kişiye değişir. Aynı hastalığı olan insanlar listelenen tüm semptomlara sahip olmayabilir. Bu bilgi, insan fenotip Ontolojisi (HPO) adı verilen bir veritabanından gelir . HPO, tıbbi kaynaklarda açıklanan semptomlar hakkında bilgi toplar. HPO düzenli olarak güncellenir. Bir semptom hakkında daha ayrıntılı bilgilere erişmek için HPO ID’yi kullanabiliriz.

Genetik Görülme Sıklığı

Kalıtımsal iktiyoz vulgaris ve edinimsel iktiyoz vulgaris, bir grup keratinizasyon bozukluğu grubunun üyeleri, klinik ve histolojik olarak benzer görünmektedir. İktiyozis terimi, balık anlamına gelen eski Yunan kök sembollerinden türemiştir. Benzerlik oldukça hayali olmasına rağmen, yine de bu hastalıkların karakteristik özelliklerini taşır. 2000 yılından eski tıbbi metinlerde iktiyoz referansları bulunmuştur. Robert Wilan, ilk olarak 1808’de İngiliz literatüründe iktiyozun en doğru tanımını yapmıştır. Daha sonra yapılan değişiklikler hastalığı kalıtsal ve edinilmiş formlara ayırmıştır.

Kalıtsal iktiyoz vulgaris, erken çocukluk döneminde ilk görülen otozomal dominant genetik bir hastalıktır. İktiyoz vakalarının% 95’inden fazlasını oluşturan en yaygın iktiyoz şeklidir. Deri bariyer oluşumuna bağlı genlerdeki mutasyonlar onu üretir. Genellikle, pullanmaya ve bunu sorgulamaya yol açan değiştirilmiş profilaggrin ifadesinden kaynaklanır. Görünür teraziler uzun süre tutulur ve kümeler halinde dökülür. Kalıtsal iktiyoz ayrıca atopi ile de ilişkilidir. Protein filaggrin, etkili cilt bariyeri işlevinin korunmasında önemlidir. Profilaggrin genindeki (FLG) fonksiyon kaybı mutasyonları popülasyonun% 10’unda belirgindir ve iktiyoz vulgarisine neden olur ve atopik dermatit gelişimi için majör bir risk faktörüdür. Bu keşif, 2006’da, bu rahatsızlıkların anlaşılmasında belirgin bir atılımı temsil etti. Yeni nesil sıralama, genetik sebeplerin teşhisini ve belirlenmesini kolaylaştırabilir.

Yetişkinlikte genellikle ilk kez ortaya çıkan edinimsel iktiyoz, iç hastalıklarla ilişkili kalıtsal olmayan bir durumdur. Edinimsel iktiyoz nadirdir ve malignite dahil sistemik hastalık belirteci olarak görülmelidir. Vakalar, belirli ilaçların kullanımına bağlanmıştır.

Kalıtsal iktiyoz vulgaris, 300 kişide yaklaşık 1 vaka prevalansı olan ABD’de yaygın bir hastalıktır. Semptomlar yaşla birlikte geliştiğinden, gerçek prevalansınızı daha fazla yükseltektir. Edinilmiş iktiyoz son derece nadirdir. ABD’de yaygınlığı bilinmeyen.

Kalıtsal iktiyoz vulgaris dünya çapında bulunur ve prevalans olduğu yere bağlıdır. İngiltere’deki Berkshire’da yapılan bir çalışmada, 250 okul çocuğunda 1 vaka sıklığı gözlenmiştir. Edinilmiş iktiyoz oldukça nadirdir. Dünya çapında yaygınlığı bilinmemektedir.
Irk;

Kalıtsal ve edinsel iktiyoz vulgarisin bilinen hiçbir ırksal yatkınlığı yoktur.
Cinsiyet;

Kalıtsal ve edinsel iktiyoz, kadınlarda ve erkeklerde eşit olarak görülür.
Yaş;

Kalıtsal iktiyoz vulgaris genellikle doğumda yoktur. Hastaların çoğunda yaşamın ilk yıllarında ve 5 yaşına kadar olan geniş kitlelerde görülür. Pullanma derecesi genellikle ergenlik çağına kadar yoğunlaşır ve daha sonra yaşla birlikte azalır.

Edinilmiş iktiyoz genellikle yetişkinlikte görülür; bununla birlikte, yaşa bağlı sistemik hastalıklar çocuklarda görülür.

Kalıtım Paterni/Deseni

İktiyoz vulgaris retansiyon hiperkeratoz olarak sınıflandırılır. Kalıtsal iktiyoz vulgaris etkilenen tek bilinen moleküler işaretleyici profilaggrin, yüksek molekül ağırlıklı filaggrin öncüsüdür. Epidermisin granüler tabakasında sentezlenen Profilaggrin, keratohyalin granüllerinin önemli bir bileşenidir. Çeşitli post-translasyonal modifikasyonlar sayesinde, profilaggrin, alt stratum korneumundaki keratin ara filamentlerini toplayan filajrine dönüştürülür. Filaggrin proteolize ve metabolize edilir, üst stratum korneumda su bağlayıcı bileşikler olarak kritik bir rol oynayabilen serbest amino asitler üretilir. Cilt nemlendirme ve dehidrasyonun normal döngüleri normal kirlenmeye neden olur. Bu çevrimler iktiyoz vulgariste bozulmuştur.

Profilaggrin geninin normal ekspresyonu ilk önce granüler katmanda tespit edilebilir. İktiyoz vulgariste, epidermiste profilaggrin ekspresyonu yoktur veya azdır. Bu biyokimyasal anormallik, azalan keratohyalin granül sayıları ve durumun klinik ciddiyeti ile ilişkilidir. Kültürlenmiş keratinositlerin analizleri profilaggrin mRNA’nın azaldığını göstermiştir. Normal miktarlarla karşılaştırıldığında, bir çalışma profilaggrin mRNA’nın sadece% 50’sini ve mevcut profilaggrin proteininin% 10’unu buldu. Araştırmalar hatalı post-transkripsiyonel düzenlemenin profilaggrin mRNA’nın stabilitesinin azalmasına yol açtığını göstermiştir.
Profilaggrin geni, terminal olarak farklılaşan epidermilerde eksprese edilen yapısal proteinleri kodlayan 1q21’deki bir gen kümesinin parçasıdır. Epidermal farklılaşma kompleksi olarak adlandırılan bu kompleks, bu sürece dahil olan birçok gen içerir. 1q22’de bitişik bir bölge de dahil olabilir. Bu hastalığın patofizyolojisine katkıda bulunan altta yatan moleküler mekanizmalar henüz belirlenmemiştir. Çalışmalar insanlarda ve fare modellerinde halen devam etmektedir.

İktiyoz vulgaris filajrin boş mutasyonları ile atopik dermatit arasında bir ilişki vardır. İki yaygın filaggrin (FLG) boş mutasyonu iktiyoz vulgarise neden olur ve egzama ve ikincil alerjik hastalıklara yatkındır. Filajini şifreleyen genin kapsamlı analizi, iktiyoz vulgaris ve atopik egzamada yaygın ve nadir mutasyonları ortaya çıkardı. Bu yaygın Avrupa mutasyonları korunmuş haplotipler üzerinde taşınan ataların varyantlarıdır. Yaygın olan yedi tane de dahil olmak üzere, çoğu durumda epidermiste filagrin üretiminin kaybolmasıyla sonuçlanan anlamsız veya çerçeve kayması mutasyonları olmak üzere on beş varyant tanımlanmıştır.

İhtiyoz vulgaris hastalarında filaggrin mutasyonları p.R501X ve c.2282del4 analiz edildi. Homozigotlar ve bileşik heterozigotlar ciddi şekilde etkilenebilirken, heterozigotlar hafif bir hastalık sergilediler veya asemptomatikti, heterozigotlarda eksik penetrasyon gösteren semidominant kalıtım gösterirler. 21 iktiyoz vulgaris hastasının 15’inde FLG mutasyonlarının varlığı, 4 kuşak bir ailenin etkilenen 8 üyesini de içeren belirgin bir genelleştirilmiş pullanma fenotipi ile çalışılmıştır. Bu grupta, p.R501X ve c.2282del4 için heterozigoz hastaları da belirgin bir fenotip sergilemiştir. İhtiyoz vulgaris ve atopik dermatitli bir Koreli hastada filaggrin mutasyonu c.3321delA tanımlandı. Mutasyonlar R501X ve 2282del4, Alman iktiyoz vulgaris hastalarında en sık görülen genetik nedeni temsil eder, ancak muhtemelen popülasyona ve aileye özgüdür.

Filaggrin mutasyonları, iktidar yeni FLG boş mutasyonları olan (c.477-478insA ve c.6218-6219delAA) ve bilinen bir mutasyona (c.3321delA) sahip iktiyoz vulgarisli üç Çinli soyağacında tanımlandı. Bir soyağacının probandı bu mutasyonlar için bileşik heterozigozdu, ancak hafif bir fenotip vardı. Hedeflenen yeni nesil dizileme, diğer Çin çalışmalarında dokuz yeni FLG varyantını belirledi.

Filajini şifreleyen gendeki mutasyonlar, iktiyoz vulgaris’in nedeni olarak tanımlanmıştır ve hem Avrupa hem de Japon popülasyonlarında atopik dermatit için majör predispozan faktörler olduğu gösterilmiştir.

FLG içindeki herhangi bir bölgedeki mutasyonların, muhtemelen FLG mutasyonlu hastalarda gözlenen genotip-fenotip korelasyonunun bulunmamasına neden olan önemli etkilere neden olduğu görülmektedir.

FLG genindeki mutasyonların yüzdesi izole edilmiş iktiyoz vulgaris ile% 74, atopik dermatit ile ilişkili iktiyoz vulgaris hastalarında% 43’dür Bu nedenle, FLG gen mutasyonları dışındaki faktörlerin profilaggrin / filaggrin ekspresyonunu aşağı doğru düzenleyebileceği ve atopik dermatit bağlamında iktiyoziform fenotipe yol açabileceği görülüyor. İlginç bir şekilde, tam bir filaggrin eksikliği, ancak kısmen değil, transepidermal su kaybı ve cilt nemlendirmesinde sadece orta derecede değişikliklerle ilişkilidir. Bu nedenle, atopik dermatite bağlı bazı genler, iktiyoz vulgaris ile bağlantılı değildir. Bir 2018 çalışmasında, 607 atopik dermatit geni ve bu atopik veya iktiyoz vulgaris hastaları sağlıklı donörlerle karşılaştırıldığında, farklı şekilde eksprese edilen 193 iktiyoz vulgaris saptanmıştır.

Teşhis Yöntemleri ve Tedaviler

İktiyoz için bilinen bir tedavi olmasa da, semptomları yönetmenize yardımcı olacak tedaviler vardır. Bu ilaçlar şunları içerebilir:

1. Laktik asit ve glikolik asit gibi alfa hidroksi asitler içeren kremler ve merhemler cildin pullanmasını kontrol etmeye ve cilt nemini arttırmaya yardımcı olur.
2. Cilt hücrelerinin üretimini azaltmak için retinoidler.
3. Sekonder enfeksiyonları tedavi eden antibiyotikler.

Hafif pullanma yağlayıcılara, üre içeren müstahzarlara (Carmol®, Ureacin®) ve yumuşatıcılardaki a-hidroksi asitlere (laktik asit [LactiCare®, LacHydrin®], glikolik asit [Aqua Glycolic®, Glycolix®]) iyi yanıt verir. Bu ajanlarla ilişkili tahriş, vazelin veya hidrofilik merhem gibi yumuşak araçlarda özel formülasyonla azaltılabilir. Topikal salisilik asit ve fenol aynı zamanda güçlü keratolitikler olmasına rağmen, deri altına alınması ve sistemik toksisite riski nedeniyle kullanımları küçük alanlarla sınırlandırılmıştır.

Oral retinoidler (izotretinoin, asitretin, etretinat), şiddetli iktiyozda kutanöz lezyonlarda belirgin iyileşme olduğunu göstermiştir. Bununla birlikte, uzun süreli kullanımda ortaya çıkabilecek sistemik etki riskine, özellikle de hepatik ve iskelet toksisitesine karşı klinik faydalar tartılmalıdır.

Hastalıkla İlişkili Genler

İktiyoz vulgarisli 15 cinste, Smith ve diğerleri. (2006), orta veya ağır fenotipli bireylerde FLG geninde homozigot veya bileşik heterozigot mutasyonları R501X ve 2282del4’ü tanımladılar. Bu mutasyonların semidominant olduğu sonucuna varmışlardır; heterozigotlar, yetersiz penetrasyon ile çok hafif bir fenotip gösterir. Mutasyonlar, yüksek oranda iktiyoz vulgaris insidansını açıklayan Avrupa soy popülasyonlarında yaklaşık% 4’lük bir birleştirilmiş allel sıklığı gösterdi. Profilaggrin, epidermisteki ana keratohyalin granül proteinidir. Terminal farklılaşması sırasında, keratin filamanlarını toplayan çoklu filaggrin peptitlerine bölünür. Elde edilen matris, kornifiye hücre zarfının ana bir bileşenini oluşturmak için çapraz bağlanır. Smith ve diğerleri (2006), bu ana yapısal proteinin kaybının veya azalmasının, çeşitli derecelerde bozulmuş keratinizasyona yol açtığını buldu.

İktiyoz vulgaris ile atopik diyatez arasındaki ilişki iyi bilinmektedir; İhtiyoz vulgarisli kişilerin% 37 ila 50’sinde atopik hastalık vardır ve atopik dermatitli hastaların yaklaşık% 8’inde iktiyoz vulgarisin klasik özellikleri vardır.

Hastalığın Diğer İsimleri

Aşağıdaki bozuklukların semptomları, iktiyoz vulgarisinkine benzer olabilir. Karşılaştırmalar ayırıcı tanı için yararlı olabilir.

“İhtiyozlar” veya “kornifikasyon bozuklukları”, bir grup pullu cilt hastalığını tanımlayan genel terimlerdir. Derinin üst tabakasında büyük miktarda ölü cilt hücresi (mürekkep) anormal birikimi ile karakterizedirler. Anormal derecede çok sayıda epidermal hücrenin skuamöz hücrelere dönüştürülmesinde, “korneositler” olarak bilinen cilt hücrelerinin metabolizmasındaki veya bu hücrelerin etrafındaki yağca zengin matrisin neden olduğu düşünülmektedir. Bu hücreler tuğla olarak düşünülebilirken, matris bu hücreleri bir arada tutan harç olacaktır.

İhtiyoz konjenita (kolodion bebek; konjenital iktiosiform eritroderma; kseroderma; yenidoğanın soyu), kalıtsal bir cilt hastalığıdır. Büyük kaba ve ince beyaz pullu genelleştirilmiş, anormal kırmızı, kuru ve pürüzlü cilt ile karakterizedir. Kaşıntı (prurit) genellikle de gelişir. Ellerin avuç içi ve ayak tabanlarının derisi anormal derecede kalın olabilir.

Kaynaklar

1. Ichthyosis vulgaris. MedlinePlus. May 2011; http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/001451.htm. Accessed 1/24/2013.
2. DermNet NZ. January 2013; http://www.dermnetnz.org/scaly/ichthyosis.html. Accessed 1/24/2013.
3. Ichthyosis vulgaris. Mayo Clinic. October 2012; http://www.mayoclinic.com/health/ichthyosis-vulgaris/DS00734/DSECTION=treatments-and-drugs. Accessed 1/24/2013.
4. McGrath JA.Filaggrin and the great epidermal barrier grief. Australas J Dermatol. 2008 May;49(2):67-73.
5. Rodríguez E, Illig T, Weidinger S.

Filaggrin loss-of-function mutations and association with allergic diseases Pharmacogenomics. 2008 Apr;9(4):399-413.

6. Liu P, Yang Q, Wang X, Feng A, Yang T, Yang R, Wang P, Yuang M, Liu M, Liu JY, Wang QK. Identification of a Genetic Locus for Ichthyosis Vulgaris on Chromosome 10q22.3-q24.2. J Invest Dermatol. 2007 Dec 13.
7. Elias, PM, Williams, ML. Enlightened Therapy of the Disorders of Cornification. Clinics in Dermatology. 2003; 21: 269- 273.
8. DiGiovanna, JJ, Robinson-Bostom, L. Ichthyosis: etiology, diagnosis, and management. Am J Clin Dermatol. 2003; 4: 81-95.
9. Thyssen JP, Godoy-Gijon E, Elias PM. Ichthyosis vulgaris – the filaggrin mutation disease. Br J Dermatol. 2013 Jan 10.
10. Katherine B. Püttgen, Bernard A. Cohen, in Pediatric Dermatology (Fourth Edition), 2013
11. Smith, F. J. D., Irvine, A. D., Terron-Kwiatkowski, A., Sandilands, A., Campbell, L. E., Zhao, Y., Liao, H., Evans, A. T., Goudie, D. R., Lewis-Jones, S., Arseculeratne, G., Munro, C. S., Sergeant, A., O’Regan, G., Bale, S. J., Compton, J. G., DiGiovanna, J. J., Presland, R. B., Fleckman, P., McLean, W. H. I. Loss-of-function mutations in the gene encoding filaggrin cause ichthyosis vulgaris. Nature Genet. 38: 337-342, 2006. [PubMed: 16444271, related citations]
12. Wells, R. S., Kerr, C. B. Genetic classification of ichthyosis. Derm. 92: 1-6, 1965. [PubMed: 11850936, related citations]
13. Hereditary and Acquired Ichthyosis Vulgaris, MedScape, June 13, 2018; https://emedicine.medscape.com/article/1112753-overview