Kategoriler
YAYIN YUKLENDI

KEMİK PAGET HASTALIĞI

Hastalığın Diğer İsimleri

  • kemikli Paget hastalığı
  • osteitis deformans
  • Paget hastalığı, kemik
  • Paget kemik hastalığı
  • PDB

Özet

Kemiğin Paget hastalığı, kemiklerin normalden daha büyük ve daha zayıf büyümesine neden olan bir hastalıktır. Etkilenen kemikler şekilsiz ve kolay kırılabilir.

Klasik kemik Paget hastalığı şekli tipik olarak orta yaşta veya daha sonra ortaya çıkar. Genellikle bir veya birkaç kemikte meydana gelir ve bir kemikten diğerine yayılmaz. Her ne kadar kemik, pelvis, kafatası veya bacaklardaki kemikleri etkilese de, herhangi bir kemik de etkilenebilir.

Klasik Paget kemiği hastalığına sahip birçok kişi, kemik anormallikleri ile ilişkili herhangi bir semptom yaşamaz. Hastalık genellikle beklenmedik şekilde röntgen veya başka nedenlerle yapılan laboratuar testleri ile teşhis edilir. Semptom geliştiren kişilerin acı çekmesi daha olasıdır. Etkilenen kemiklerin kendileri ağrılı olabilir veya yakın eklemlerdeki artrit nedeniyle ağrı oluşabilir. Artrit, kemiklerin, özellikle de bacaklardaki ağırlık taşıyan kemiklerin distorsiyonunun, eklemlerde ekstra aşınma ve yıpranmaya neden olmasıyla sonuçlanır. Artrit, en sık bu hastalığı olan kişilerde dizleri ve kalçaları etkiler.

Paget kemiği hastalığının diğer komplikasyonları hangi kemiklerin etkilendiğine bağlıdır. Hastalık kafatasının kemiklerinde ortaya çıkarsa, genişletilmiş bir kafa, işitme kaybı, baş ağrısı ve baş dönmesine neden olabilir. Hastalık omurgadaki kemikleri etkilerse, uyuşukluğa ve karıncalanmaya (sıkışan sinirler nedeniyle) ve anormal omurga eğriliğine yol açabilir. Bacak kemiklerinde, hastalık eğri bacaklara ve yürüme zorluğuna neden olabilir.

Osteosarkom adı verilen nadir bir kemik kanseri türü, Paget kemiği hastalığı ile ilişkilendirilmiştir. Bu tip kanser muhtemelen bu hastalığa sahip 1000 kişiden 1’inden azında ortaya çıkar.

Görülme Sıklığı

Klasik kemik kemiği hastalığı, Amerika Birleşik Devletleri’nde 40 yaşından büyük kişilerin yaklaşık yüzde 1’inde görülür. Bilim adamları bu ülkede yaklaşık 1 milyon insanın hastalığa sahip olduğunu tahmin ediyorlar. Batı Avrupa mirası insanlarında en yaygın olanıdır.

Erken başlayan kemik Paget hastalığı çok daha nadirdir. Hastalığın bu formu yalnızca birkaç ailede bildirilmiştir.

Hastalığa Sebep Olan Etmenler/Etkenler

Genetik ve çevresel faktörlerin bir kombinasyonu muhtemelen kemiğin Paget hastalığına neden olmada rol oynar. Araştırmacılar, birkaç gende bozukluk riskini artıran değişiklikler tespit etmişlerdir. Belirli virüslere sahip enfeksiyonlar dahil olmak üzere diğer faktörler, risk altındaki kişilerde hastalığın tetiklenmesinde rol oynayabilir. Ancak, genetik ve çevresel faktörlerin kemiğin Paget hastalığının gelişimi üzerindeki etkisi belirsizliğini koruyor.

SQSTM1, TNFRSF11A ve TNFRSF11B genleri, kemik düzenlenmesinde rol oynar(Bone Remodelling); bu, eski kemiğin parçalandığı ve yerine yeni kemiğin oluşturulduğu normal bir işlemdir. Kemikler sürekli yenileniyor ve kemiklerin güçlü ve sağlıklı kalmasını sağlamak için süreç dikkatle kontrol ediliyor. Kemiğin Paget hastalığı kemik yeniden şekillenme işlemini bozar. Etkilenen kemik anormal şekilde parçalanır ve normalden çok daha hızlı bir şekilde değiştirilir. Yeni kemik dokusu büyüyünce normal kemikten daha büyük, daha zayıf ve daha az organize olur. Kemik tadilatı ile ilgili bu sorunların neden bazı hastalıkları etkilediği, ancak bu hastalığa sahip insanlarda diğerlerini etkilemediği açık değildir.

Araştırmacılar, bir insanın Paget hastalığı geliştirme şansını etkileyebilecek ilave genler aramaktadır. Çalışmalar, kromozom 2, kromozom 5 ve kromozom 10’un belirli bölgelerindeki genetik çeşitlemelerin hastalık riskine katkıda bulunduğunu göstermektedir. Bununla birlikte, bu kromozomlar üzerindeki ilişkili genler tanımlanmamıştır.

Tedavi

Paget hastalığı olan hasta için dört ana tedavi yöntemi vardır: farmakolojik olmayan terapi (temel olarak bazı ağrı tiplerini kontrol etmeye yardımcı olmak için kas gücünü arttırmanın bir aracı olarak fiziksel tedaviye odaklanma); bifosfonatlar veya kalsitoninler kullanarak farmakolojik tedavi; analjezik kullanarak ağrı yönetimi; ve cerrahi müdahale.

  1. Pharmacological Treatment

Bisfosfonatlar osteoklastlarla kemik emilimini baskılar veya azaltır. Bunu hem doğrudan, osteoklastların işe alımını ve fonksiyonunu engelleyerek hem de dolaylı olarak osteoblastların bir osteoklast formasyonu inhibitörü üretmek için uyararak yaparlar. Artık bu ilaçların nasıl çalıştığı konusunda makul bir anlayış var ve çeşitli bifosfonat türleri arasındaki farklar daha iyi anlaşılıyor.

  • Ağrı Yönetimi: Analjezikler

Doğrudan Paget hastalığına atfedilebilen ağrı genellikle yukarıda tarif edildiği gibi anti-osteoklast tedavisi ile hafifletilir. Bazı ağrı kemik deformitesinin veya artritik veya nörolojik komplikasyonların sonucu olabilir. Bu durumda, asetaminofen, steroidal olmayan antienflamatuar ilaçlar (NSAIDS) veya cox-2 inhibitörleri, seçilen ana pagetik tedaviye ek olarak, pagetik ağrının tedavisinde faydalı olabilir.

  • Kalsitoninler

Paget hastalığı için deri altına salmon kalsitonin enjeksiyonu ilk kez uygulanan tedavi olmuştur. Somon kalsitonininin kemik dönüşüm endekslerini yüzde 50 oranında azalttığı, kemik ağrısı semptomlarını azalttığı, etkilenen kemiklerin sıcaklığını azalttığı, bazı nörolojik komplikasyonları iyileştirdiği ve litik lezyonların iyileşmesini sağladığı gösterilmiştir. Günümüzde kullanımı çoğunlukla bifosfonatları tolere etmeyen hastalarla sınırlıdır. Somon kalsitonine karşı ikincil direnç durumunda, bifosfonat tedavisine geçiş esastır. Haftada üç kez veya günde üç kez yapılan bir enjeksiyon olan Miacalcin, Paget hastalığı için onaylanan tek kalsitonindir.

  • Zoledronik asit (Reclast) tercih edilen tedavidir.

İntravenöz uygulama 15 dakika zarfında verilen 5 mg infüzyondadır. İnfüzyon sonrası düşük kan kalsiyum riskini azaltmak için hastalara ayrıca iki hafta boyunca günde 1500mg birim kalsiyum ve 1000 birim D vitamini almalıdır. Zoledronik asit (Reclast) düşük kan kalsiyum veya D vitamini eksikliği olan kişiler ve böbrek fonksiyon bozukluğu olan kişiler için endike değildir.

Zoledronic acid (Reclast), Paget hastalığının Aclasta adı altında Amerika Birleşik Devletleri dışındaki bazı ülkelerde de tedavi edilmesi için pazarlanmaktadır.

Hafif bir Paget hastalığı şekli, bir veya iki 60 mg pamidronat disodyum infüzyonu ile bastırılabilir, oysa hastalığın daha ağır bir şekilde ortaya çıkması, haftada bir veya iki haftada birkaç kez 60-90 mg pamidronat infüzyonu gerektirebilir. Serum alkalin fosfataz testi, uygun miktarda infüzyonun uygulanmasından yaklaşık iki ila üç ay sonra yapılmalıdır. Pamidronat disodyumun birkaç genel formu da mevcuttur.

Hipokalsemiyi azaltmak için bu tedaviyi kullanan ve ortak bir yan etki olan hastalar için oral kalsiyum ve D vitamini desteği önerilmektedir ve düşük kan kalsiyum düzeyi ve D vitamini eksikliği olan hastalar ödenen disodyum ile tedavi edilmemelidir.

Düşük kan kalsiyum veya D vitamini eksikliği olan hastalar zoledronik asit ile tedavi edilmemelidir ve böbrek fonksiyonlarını tehlikeye atan hastalar için ilaç endike değildir.

Kaynaklar