Kategoriler
YUKLENDI

AKATALAZEMİ

Genel Bilgi

Akatalazemi olan pek çok insanın,herhangi bir sağlık problemi yoktur ve bu durum, aile üyelerini etkilediği için teşhis edilir.

CAT genindeki en az 13 mutasyonun, çok düşük katalaz aktivitesi ile karakterize edilen bir durum olan akatalaziye neden olduğu bulunmuştur.

Akatalazemi olan pek çok insanın hiçbir zaman sağlıkla ilgili bir sorunu yoktur, ancak bu durum zaman zaman yumuşak dokunun (kangren) ölümüne yol açan ağız içindeki açık yaralarla (ülserler) ilişkilendirilmiştir.

Çalışmalar, Akatalazemi de tip 2 diyabet (en yaygın diyabet formu) geliştirme riskini artırıyor gibi görünmektedir. Acatalasemia  tip 2 diyabet ‘e sahiphastalık genel topluma göre (ortalama bir kişinin otuzlu veya kırklı) erken yaşta gelişme eğilimindedir. Bununla birlikte, sadece az sayıda vaka üzerinde çalışılmıştır ve diğer yaygın ve karmaşık hastalıklarda potansiyel bir risk faktörüdür.

Akatalazemi, hidrojen peroksidin parçalanmasından sorumlu bir enzim olan eritrosit katalaz enziminin eksikliğinden kaynaklanan ,çok düşük seviyeleri ile karakterize bir durum olan konjenital bir hastalıktır.

Genetik Değişiklikler/Etken Faktörler

Genom Dekorasyon Sayfası / NCBI

CAT(CATA_HUMAN;EC 1.11.1.6)Genetik değişikliklerle ilgili sağlık koşulları

  • Sitogenetik Lokasyon: 11p13, pozisyon 13’teki kromozom 11’inkısa (p) koludur.
  • Moleküler Lokasyon: baz çiftleri 34,438,925 ila 34,472,060 ila kromozom 11 (Homo sapiens Annotation Release 109, GRCh38.p12) ( NCBI))

Moleküler Genetik:

<Hayvan Modeli

  • Kobay, köpek ve evcil kümes hayvanlarında hipokatlazi bulunmuştur (bkz. Lush, 1966). Akatlazmik farede Shaffer ve Preston (1990) , kodon 11’in üçüncü pozisyonundaki bir CAG (glutamin) -to-CAT (histidin) transformasyonunun eksiklikten sorumlu olduğunu göstermiştir.

Her hücrede CAT geninin iki kopyasından sadece birinin bir mutasyona sahip olduğu durumlarda hipokatalazemi adı verilen bir durum ortaya çıkar. Bu tek mutasyon katalaz aktivitesini yaklaşık olarak yarıya indirir. Akatalazemi gibi, hipokatolazemi genellikle herhangi bir sağlık sorununa neden olmaz.

Belirti ve Semptomlar

  • Çogu hastalık için,semptomlar kişiden kişiye değişir. Cardio hastalığa sahip kişiler listelenen tüm belirtilere sahip olmayabilir.
  • Bu bilgi, İnsan fenotip Ontolojisi (HPO)adı verilen bir veritabanından doctor HPO,

Tıbbi kaynaklarda açıklanan belirtiler hakkında bilgi toplar.

  • HPO Düzenli Olarak güncellenmektedir.
  • Semptomla ilgili daha ayrıntılı bilgilere erişmek için HPO kimliği kullanılmalıdır.
Tıbbi terimler Diğer isimler daha Fazla Bilgiedin:

HPO Kimliği
Bu semptomları Olan KİŞİLERİN yüzdesi HPO ile MEVCUT Değildir.
Otozomal resesif miras 0000007 
Oral ülser ağız ülseri 0000155 
Azaltılmış katalaz Hareketi 0012517 

Genetik Görülme Sıklığı

Tıp literatüründe 100’den fazla akatalazemi vakası bildirilmiştir. Araştırmacılar bu durumun Japonya’da 12.500 kişi, Macaristan’da 20.000 kişi ve İsviçre’de 25.000 kişide gerçekleştiğini tahmin ediyor. Diğer popülasyonlarda akatalazemi prevalansı bilinmemektedir.

  • Acatalasemia ilk olarak Japonya’da, progresif oral gangren vakalarında, ülsere bölgelere uygulanan hidrojen peroksidin her zamanki gibi köpürmediğini saptayan bir otolaringolog olan Takahara tarafından keşfedilmiştir ( Takahara ve Miyamoto, 1948). Heterozigotlar kanda orta düzeyde katalaz vardır. Heterozigot sıklığı, Hiroşima ve Nagazaki’de% 0.09’dur, ancak Japonya’nın diğer bölgelerinde% 1.4’lük bir düzeye sahiptir ( Hamilton ve ark., 1961 ).
  • İsviçre’de ( Aebi vd., 1962) ve İsrail’de ( Szeinberg vd., 1963 ) aktalazya tespit edilmiştir . İsviçreli ve İsrailliler’de homozigotlar katalaz aktivitesinin arttığını göstermişlerdir. Bu durum, bunun katalaz aktivitesinin sıfır olduğu ve çapraz reaksiyona girmeyen materyalin tespit edildiği Japon hastalığından sorumlu olandan farklı bir mutasyon olabileceğini düşündürmektedir.
  • Hastalığın Japon ve İsviçre formlarında ve mutant farede kalan katalazın özelliklerini karşılaştırmıştır. Ogata (1991),
  • Aktif katalazın büyüklüğünün yaklaşık altıda biri kadar immünolojik olarak reaktif fakat enzimatik olarak aktif olmayan bir proteinin, akatalazemi olan bireylerin kırmızı hücrelerinde mevcut olduğunu bulmuştur. Shibata ve diğ. (1967),
  • Katalaz yetersizliği olan (hipo / akatalazemik) Macar hastalarında, etkilenmemiş birinci derece akrabalar ve genel Macar popülasyonu ile karşılaştırıldığında diyabet sıklığında bir artış olduğunu bildirmişlerdir. Yazarlar katalazın kantitatif eksikliğinin pankreatik beta hücrelerinin kümülatif oksidan hasarına ve sonuçta diyabet oluşturmasına neden olabileceğini öne sürmüşlerdir. Goth ve Eaton (2000),

Kalıtım Paterni/Deseni

Acatalasemia bir otozomal resesif desen’e sahiptir.

  • Yani her bir hücrede CATgeninin kopyalarının mutasyona sahip olduğu anlamına gelir .
  • Genin her iki kopyası da değiştirildiğinde, katalaz aktivitesi normalin yüzde 10’undan daha azına indirilir.
  • CATgeninin iki kopyasından sadece birinin bir mutasyonu olduğunda, katalaz aktivitesi yaklaşık olarak yarıya indirilir.
  • Katalaz aktivitesindeki bu azalma genellikle hipokatolazemi olarak adlandırılır ve acatalasemia, hypocatalasemia gibi hastalıklar genellikle herhangi bir sağlık sorununa neden olmaz.

Teşhis Yöntemleri ve Tedaviler

Akatalazemi ile ilgili ilk bildirilen şikayetler bireylerin bazılarında,^^ ağız içinde açık doku (ülserler) gelişti ^^şeklindedir . Bu da yumuşak dokunun (kangren) ölümüne yol açmaktadır.

Akatalazemi ile ağız ülseri ve kangren meydana geldiğinde , durum Takahara hastalığı olarak bilinir. Bu komplikasyonlar , muhtemelen oral hijyendeki gelişmeler nedeniyle, daha yeni olan  akatalazemi vakalarında nadiren görülmektedir .

Genetik veya nadir bir hastalık için tanı koymak genellikle zor olabilir. Sağlık uzmanları, genellikle bir kişinin tıbbi geçmişine, semptomlarına, fiziksel muayenesine ve laboratuvar test sonuçlarına tanı koymak için bakarlar. Aşağıdaki kaynaklar, bu durum için teşhis ve test ile ilgili bilgi sağlar. Tanı koymaya ilişkin sorularınız varsa, bir sağlık uzmanına başvurmalısınız.

Test Kaynakları

  • Genetik Test Kayıt(GTR) bu durum için genetik testler konusunda bilgi sağlar. GTR için hedef kitle, sağlık hizmeti sağlayıcıları ve araştırmacılarıdır. Genetik testle ilgili özel soruları olan hastalar ve tüketiciler, bir sağlık hizmetleri uzmanı veya genetik uzmanı ile iletişime geçmelidir.

Hastalıkla İlişkili Genler
Fenotip-Gen İlişkiler(omim)

Yer Fenotip Fenotip
MIM sayısı		 miras Fenotip
eşleme anahtarı		 Gen / Locus Gene / Locus
MIM numarası
11p13 acatalasemia 614097 3 KEDİ 115500

Test : Acatalasemia CAT geni (homozigot mutasyon neden olur, çünkü sayı işareti (#) Bu girişle kullanılır 115.500 kromozomu 11p13 üzerine).
Açıklama
Akatalazemi, eritrositlerde toplam veya yakın katalaz aktivitesi kaybı ile karakterize bir metabolik bozukluktur. Olguların yaklaşık yarısı ülseratif oral gangrenlerden kaynaklanır ve bu vakalar Takahara hastalığına sahip olarak adlandırılır. Heterozigotlarda yarı normal katalaz seviyeleri hipokatalazemi veya hipokatalazidir ( Ogata, 1991 ).Hastalığın Diğer İsimleri

Akatalazia – Katalaz eksikliği

Sonuç

  • Eş anlamlı: Katalaz eksikliği
  • Yaygınlık: 1-9 / 100 000
  • Kalıtım: Otozomal resesif 
  • Başlangıç ​​yaşı: Her yaştan
  • ICD-10: 3
  • OMIM: 614097
  • UMLS : C0268419 C2931868
  • MeSH: –
  • BAHÇE: 363
  • MedDRA: –

Kaynaklar
1) https://www.omim.org/

2) https://rarediseases.info.nih.gov/diseases
3) https://www.orpha.net/consor/cgi-bin/Disease_Search.php
4) https://ghr.nlm.nih.gov/condition
5)https://rarediseases.org/for-patients-and-families/information-resources/rare-disease-information/

  1. Aebi, H., Baggiolini, M., Dewald, B., Lauber, E., Sutter, H., Micheli, A., Frei, J. Akatalazili iki İsviçreli ailede gözlemler. Biol. Clin. 4: 121-151, 1964.
  2. Aebi, H., Jeunet, F., Richterich, R., Suter, H., Butler, R., Frei, J., Marti, Acatalasia ile iki İsviçreli ailedeHRGözlemleri.  Biol. Clin. 2: 1-22, 1962.
  3. Aebi, H., Suter, H. In: Stanbury, JB; Wyngaarden, JB; Fredrickson, DS (eds.): Kalıtsal Hastalığın Metabolik Temelleri. (3. baskı)New York: McGraw-Hill (pub) 1972. Sf. 1710-1729.
  4. Goth, L., Eaton, JW Kalıtsal katalaz eksikliği ve diyabet riski artmıştır. Lancet 356: 1820-1821, 2000. [PubMed: 11117918, ilgili alıntılar ] [ Tam Metin]
  5. Goth, L., Shemirani, A., Kalmar, T. Yeni bir katalaz mutasyonu (GA sokulması), Macar tipi akatalazemiye neden olur. Kan Hücreleri Molec. Dis. 26: 151-154, 2000. [PubMed: 11001624, ilgili alıntılar ] [ Tam Metin]
  6. Hamilton, HB, Neel, JV İnsan akatalazisinde genetik heterojenite. J. Hum. Genet. 15: 408-419, 1963. [PubMed: 14097235 , ilgili alıntılar ]
  7. Hamilton, HB, Neel, JV, Kobara, TY, Ozaki, K. Nadir ‘çekinik’ gen taşıyıcılarının Japonya’daki sıklığı, akatalaziye neden olmaktadır.  Clin. Invest. 40: 2199-2208, 1961. [PubMed: 13904105, ilgili alıntılar ] [ Tam Metin]
  8. Hirono, A., Sasaya-Hamada, F., Kanno, H., Fujii, H., Yoshida, T., Miwa, S. Japon tipi akatalazemiye neden olan yeni bir insan katalaz mutasyonu (358T-del). Kan Hücreleri Molec. Dis. 21: 232-234, 1995. [PubMed: 8673475, ilgili alıntılar ] [ Tam Metin]
  9. Kishimoto, Y., Murakami, Y., Hayashi, K., Takahara, S., Sugimura, T., Sekiya, T. Japon akatalazemik hastalarda katalaz geninin ortak bir mutasyonunun saptanması. Genet. 88: 487-490, 1992. [PubMed: 1551654 , ilgili alıntılar ]
  10. Lush, IE Man dışında Omurgalıların Biyokimyasal Genetiği. Philadelphia: WB Saunders (pub) 1966.
  11. Matsunaga, T., Seger, R., Hoger, P., Tiefenauer, L., Hitzig, WH Konjenital akatalazemi: hidrojen peroksit ile provokasyon sonrası nötrofil fonksiyonlarının incelenmesi. Res. 19: 1187-1190, 1985. [PubMed: 4069828 , ilgili alıntılar ]
  12. Ogata, M. Hum. Genet. 86: 331-340, 1991. [PubMed: 1999334 , ilgili alıntılar ]
  13. Shaffer, JB, Preston, KE Bir akatalazemik fare mutantının moleküler analizi. Biophys. Res. Commun. 173: 1043-1050, 1990. [PubMed: 2268310 , ilgili alıntılar ] [ Tam Metin]
  14. Shibata, Y., Higashi, T., Hirai, H., Hamilton, HB Katalaz üzerinde İmmünokimyasal çalışmalar. II. Normal hipokatolazik ve akatalazik insan eritrositlerinde bir anticatalaz reaksiyona giren bileşen. Biochem. 118: 200-209, 1967.
  15. Szeinberg, A., De Vries, A., Pinkhas, J., Djaldetti, M., Ezra, R. Bir ailede bir çift kalıtsal alyuvar defekti: hipokatolazemi ve glikoz-6-fosfat dehidrojenaz eksikliği. Acta Genet. Med. Gemellol. 12: 247-255, 1963. [PubMed: 14075877, ilgili alıntılar]
  16. Takahara, S., Miyamoto, H. Kandaki katalaz eksikliğinden dolayı üç ilerleyici oral kangren vakası. Nippon Jibi-Inkoka Gakkai Kaiho 51: 163 sadece, 1948.
  17. Wen, JK, Osumi, T., Hashimoto, T., Ogata, M. İnsan akatalazemi’nin moleküler analizi: Bir ekleme mutasyonunun belirlenmesi.  Molec. Biol. 211: 383-393, 1990. [PubMed: 2308162, ilgili alıntılar ]